De prik

De prik

Deze week stond in het teken van de prik. “Zal ik wel of zal ik niet gaan, mam?” vroeg mijn dochter me een week of twee geleden.

Mijn allereerste reactie was, dat ze natuurlijk haar vaccinatie tegen baarmoederhalskanker moest gaan halen. Maar ze kwam met een aantal verhalen waarvan ik vond dat ik dat toch nog eens nader moest onderzoeken. Nou laat ik me liever niet leiden door allerlei verhalen, waarvan de bron moeilijk te achterhalen is.

Maar ik stuitte al gauw op het gegeven dat ondermeer Prof. F. van Leeuwen van het Nederlands Kanker Instituut het oneens is met de snelle invoering van het vaccin. Het zou onduidelijk zijn of het vaccin daadwerkelijk baarmoederhalskanker voorkomt, of het bijwerkingen heeft en of herhaalvaccinaties nodig zijn. Zo bleken er meer wetenschappers te zijn die grote twijfels hadden bij deze vaccinatie.

Op de website www.prikenbescherm.eu vind je, overigens pas sinds kort,  reacties op de indianenverhalen, maar wordt er niet ingegaan op dat wat Prof. F. van Leeuwen c.s. stelt. Ik voelde me daar als moeder tamelijk ongelukkig mee. Wat moest ik mijn dochter nu adviseren? Er werd al gesuggereerd met een dobbelsteen te gooien, maar dat gaat me toch echt te ver.

Uiteindelijk hebben we ons vast gehouden aan de oude wijsheid “bij twijfel, niet inhalen” en is ze dus niet gevaccineerd. Ik heb haar wel op het hart gedrukt dat ze later als volwassene nooit verstek mag laten gaan als ze een uitnodiging krijgt voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker om een uitstrijkje te laten maken.

Nu lees ik in de krant dat er in april een herkansing komt voor alle meiden die zich niet hebben laten vaccineren. Ik hoop maar dat het RIVM voor die tijd ingaat op de vraag of het wetenschappelijk is aangetoond dat het vaccin baarmoederhalskanker voorkomt en op de mogelijk toekomstige bijwerkingen.

Voor mij is deze inentingsactie een schoolvoorbeeld van slecht en traag functionerende overheidscommunicatie. De rijksvoorlichter gaat er blijkbaar vanuit dat “het volk” gerust gesteld kan worden door de “broodjeaap”verhalen te weerleggen, maar verzuimt (willens en wetens?) in te gaan op het weerleggen van de meest wezenlijke vragen.

Monique Rosbergen, 15 maart 2009