Misschien is het wel heel erg simpel…

Misschien is het wel heel erg simpel…

Afgelopen donderdag werd ik door een agrariër uit het buitengebied aangesproken. Hij vertelde me dat hij de stemwijzer had ingevuld en was uitgekomen bij een partij waar hij echt niet op wilde stemmen.

Volgens hem had ik verstand van politiek, dus kon ik hem adviseren?

Daar sta je dan, hoe vat je in een paar zinnen diverse verkiezingsprogramma’s samen? Ik besloot het er op te wagen en het zo eenvoudig mogelijk te houden. Dus hield ik de volgende beschouwing:

–    Als je christelijk wilt stemmen en je bent voor Europa, dan kun je beter kiezen voor het CDA, omdat de combinatie SGP/CU nog veel minder in Europa ziet.
–    Als je liberaal wilt stemmen, en je bent voor Europa dan stem je D66, ben je veel kritischer dan stem je VVD.
–    Als je conservatief (rechts) wilt stemmen en je bent faliekant tegen Europa, dan stem je PVV. Er is geen pro Europese partij in de conservatieve hoek.
–    En als je links wilt stemmen, en je bent voor Europa, dan stem je Groen Links en als je tegen bent dan stem je SP.

Ik was eigenlijk best tevreden met mijn objectieve samenvatting. Natuurlijk wist ik ook wel dat het een simplificering was van alle partijstandpunten, maar het was wel duidelijk.

Vraagt hij mij: “maar hoe zit het dan met de PvdA, daar hoor ik u helemaal niet over?”  Ik viel even stil, om vervolgens vast te stellen dat de PvdA niet heel erg uitgesproken voor of tegen Europa is. Mijn versimpeling van stromingen en partijstandpunten leidde dus volkomen onbewust tot het totaal vergeten van de Partij van de Arbeid. Dat zou wel eens de verklaring kunnen zijn voor het grote verlies.

Monique Rosbergen, 7 juni 2009