13 jun Van kartrekkers en karduwers…
Gisteren was ik bij de officiële opening van het Schaffelaartheater. Ik heb daar een aantal keer met een brok in mijn keel gezeten. Niet omdat de speeches nu zo enorm ontroerend waren of de voorstellingen.
zo adembenemend, maar vooral omdat het vanaf nu mogelijk is om in Barneveld naar het theater te gaan. “Barneveld, of all places…” zoals de directeur van het theater het in zijn bijdrage verwoordde.
Pro’98 had “een theater in Barneveld” vanaf haar ontstaan in het verkiezingsprogramma staan. Tijdens de besluitvorming over het centrumplan in 2001 grepen wij de gelegenheid aan om een amendement in te dienen om te komen tot een theaterachtige faciliteit in de toneelzaal van de Veluwehal. Het voorstel haalde het met een zeer nipte meerderheid, door de steun van CDA en VVD. Kleinschalig theater, weinig ambitieus; op dat moment was dat ook het maximaal haalbare.
De toneelzaal van de Veluwehal werd uiteindelijk niet aangepast. De kosten waren te hoog. Maar het idee van een theater had post gevat, want er bleek steun voor te bestaan in de raad. Toen de Harmonie, in de persoon van Bart van Veldhuizen, bij de gemeente aanklopte met het idee om gezamenlijk een muziekcentrum/theater te bouwen, durfde het college het dan ook aan om dat idee verder te ontwikkelen. 
Dat bleek geen gemakkelijke opgave. Het aantal te nemen hobbels was groot en ik kan me best voorstellen dat veel mensen het allang zouden hebben opgegeven. “Zonder strijd, geen overwinning” stelde Bart in zijn speech. En zo is het.
Ik wil graag op deze plek mijn bewondering tonen voor het doorzettingsvermogen van Bart. Wij politici zijn slechts tijdelijke duwers van de kar geweest, soms moest dat ook even tussendoor, maar zonder kartrekkers, zoals hij, ben ik er niet van overtuigd dat het theater er ook echt was gekomen.
Daarom, tegen alle toneelregels in, een diepe buiging vanaf de publieke tribune in de richting van het podium, waar Bart heeft laten zien dat een hoofdrol alleen voor die mensen is weg gelegd die bereid zijn om meer dan 100% te geven voor het doel dat ze willen bereiken.
Monique Rosbergen, 14 juni 2009