‘Leer met andere culturen omgaan’

‘Leer met andere culturen omgaan’

BARNEVELD – Openbare scholen in Barneveld ‘verkleuren’, blanke ouders kiezen sneller voor ‘een andere school’ waardoor de scheefgroei tussen ‘blank en zwart’ vergroot. Aan de hand van twee oplossingen uit de praktijk over hoe gemeenten en scholen ouders kunnen sturen in de schoolkeuze, debatteerden zo’n zestig belangstellenden hier donderdag over in de Barneveldse raadszaal. Wat zijn de mogelijkheden, maar ook: is er eigenlijk wel een probleem?

 

Door Wouter van Dijk

Onder anderen schooldirecteuren, docenten, ouders en raadsleden discussieerden, onder leiding van debatleider Arjen Korevaar, met elkaar over ‘witte en zwarte scholen’ tijdens het debat, georganiseerd door Pro’98. Praktijkvoorbeelden uit Nijmegen en Maassluis maakten de tongen los. Nijmegen werkt sinds een jaar met een toewijzingsbeleid, zo vertelde de Nijmeegse wethouder Henk Beerten. ,,Ouders melden hun kinderen op een vastgestelde leeftijd aan bij een centraal punt en mogen een top-drie aan voorkeuren voor een basisschool in de eigen wijk aangeven.” Gecombineerd met schooltouren, waarbij de ouders informatie krijgen over verschillende scholen, zorgt dit systeem volgens Beerten voor gemengde scholen, een eerlijke manier van toewijzing en voor een betere afspiegeling van de wijk binnen de schoolmuren. Een financieel voordeel is er voor zowel de scholen als de gemeente als wordt voorkomen dat de ene – populaire – school vanwege uitbreiding noodlokalen moet bijplaatsen, terwijl de andere school leegloopt. ,,Het gaat er niet om dat je de keuzevrijheid van ouders inperkt, maar dat je ze gelijke kansen biedt.”

In Maassluis bedachten schooldirecteuren van de verschillende basisscholen zelf een systeem, waarbij op basis van het aantal kleuters van ouders met niet-Nederlandse afkomst per wijk een verdeelsleutel per school wordt gemaakt en elke school jaarlijks een bepaald ‘quotum’ krijgt toebedeeld. ,,Het systeem zorgt voor een evenwichtige opbouw en werkt vooral op basis van onderling vertrouwen en transparantie”, aldus Wil Fokker, voorzitter van de directeurenberaad. ,,Scholen weten van elkaar hoeveel kinderen geplaatst zijn en hoeveel ruimte er nog is, zodat nieuwe leerlingen makkelijker doorverwezen kunnen worden.” Het systeem is in deze gemeente geen beleid, maar nog slechts een ‘werkdocument.’

De vraag rees of gemeenten überhaupt zouden moeten sturen in het verdelen van allochtone kinderen. Raadslid Paul Vos (VVD): ,,Barneveld is een volledig andere plaats dan Nijmegen of Maassluis, zo’n systeem is hier volledig onhaalbaar.” Los daarvan trok Vos in twijfel of je als gemeente die taak zou moeten hebben. ,,Ik vraag me sterk af of je je met zoiets moet bemoeien. Op een andere manier kun je als gemeente wel een belangrijke rol spelen, namelijk via het huisvestingsbeleid.”

,,Het ontstaan van zwarte scholen wordt teveel geproblematiseerd”, reageerde raadslid Leendert de Knegt (SGP). ,,Valt het allemaal niet heel erg mee en is het niet eigenlijk vooral de taak van de ouders om kinderen respect mee te geven voor anderen? Je kunt als ouder veel uitleggen en stimuleren dat je kinderen bijvoorbeeld ook met allochtone kinderen buitenspelen.” Martin Lentink: ,,Maar als wij niet een keer ophouden met het maken van onderscheid, zullen kinderen dat ook niet doen.” Het leverde hem applaus in de zaal op.

‘Zwarte scholen zijn geen probleem, als de kwaliteit maar goed is’, zo klonk één van de stellingen tijdens het debat. Directeur Linda de Wagt van de Barneveldse openbare basisschool De Zonnebloem: ,,Onze school is honderd procent multiculti, tegelijkertijd is de kwaliteit van lesgeven goed.” Toch ziet ze een probleem. ,,Want ‘onze’ kinderen missen wel iets, namelijk het contact met de blanke kinderen. Die kinderen komen ze in de wijk wel tegen, maar ze ontmoeten ze niet. Zeker in een dorp met heel veel diversiteit zou het goed zijn kinderen op jonge leeftijd te leren met verschillende culturele en sociale achtergronden in aanraking te laten komen. Laten we ze dat jong leren.”

De 27-jarige Khalil Aaloul, van Marokkaanse afkomst, kon dat uit eigen ervaring illustreren. ,,Ik heb zelf op De Zonnebloem gezeten en ben te spreken over de kwaliteit van de school, maar wat ik inderdaad miste was het contact met Nederlandse kinderen. Die leerde ik later op het Johannes Fontanus College uiteraard wel kennen, daar kostte het me minstens twee jaar voordat er, na de confrontatie, echt contact was. Het is dus de multiculturele ervaring die alleen in de praktijk werkt, niet in theorie.”

‘Ik stuur mijn kind het liefst naar een ‘ons soort mensen’ school’, luidde een volgende stelling aan het eind van de avond. ,,En dat is precies waar het hier over gaat”, reageerde Luuk Schumer, directeur van Stichting Eem-Vallei direct. ,,De ouders sturen hun kind naar een school waar deze ouders zich zelf bij thuisvoelen.” Guus Knapen, directeur van de Rehobothschool en tevens raadslid voor de SGP: ,,Mijn school is een typische ‘ons soort mensen’ school en dat wil ik graag zo houden.” Jamila Abattouy: ,,Maar wat is ons, waar hoor ik bij en waar moet ik mijn kinderen heen sturen? Wie zijn wij en wie zijn jullie.? Laten we het daar eerst eens over hebben.” Juist daar zat de angel van de discussie, zo bleek aan het eind van de avond.Onder anderen schooldirecteuren, docenten en ouders discussieerden over witte en zwarte scholen.

Copyrights Barneveldse Krant