27 mrt Besloten vergaderen: koudwatervrees of is er meer?
De afgelopen Barneveldse politieke maand werd gedomineerd door twee “besloten informatieve commissievergaderingen”. Terug kijkend heb ik daar een naar gevoel aan over gehouden.
Op verzoek van het college van B&W werd de raad verzocht in beslotenheid te vergaderen. De raadsleden in de agendacommissie werd verteld dat de inhoud zo geheim zou zijn, dat dit nooit, echt noooooit, openbaar mocht worden. Dus het kon echt, écht waar, niet anders. Toch is eigenlijk al het tijdens deze vergaderingen besprokene – op een niet ter zake doende privacygevoelige haar na – inmiddels openbaar.
Dit weekend werd ik daarover aangesproken op straat: “Monique, is er niet meer aan de hand? Dat verlies op Columbizpark, dat was toch al bekend? En toch ook dat het tussen Vink en de gemeente niet boterde? Jij weet zeker meer? Gaat Barneveld failliet?” En als ik dan zeg, dat ik echt niet meer weet dan zij, dan word ik of meewarig, dan wel ongelovig aangekeken. En dat begrijp ik. Want in retrospectief weet ik geen goede redenen te bedenken waarom B&W de raad in beslotenheid wilde informeren.
Want als het college de informatie – om voor mij onduidelijke redenen – eerst vertrouwelijk met de raad wilde delen om deze vervolgens openbaar te maken, dan staat dat haaks op dat wat er aan de agendacommissie is meegedeeld. In dat geval zou B&W overigens blijk geven wel heel weinig vertrouwen in de prudentie van raadsleden te hebben. Raadsleden zijn namelijk prima in staat om zeer privacygevoelige zaken buiten de kern van de discussie te houden. Was het koudwatervrees van de zijde van het college?
Of heeft het college de besloten vergaderingen gebruikt om te peilen wat de raadsleden al wisten?
Dan rijst de vraag: waarom zou het college dat doen? Het wekt in ieder geval de suggestie dat er misschien wel meer aan de hand is.
Ik weet niet wat waar is. Maar door het organiseren van besloten vergaderingen heeft het college wel de schijn tegen. En dat geeft stof tot nadenken. Openbaar bestuur heet tenslotte niet voor niets openbaar bestuur.
Ik heb vandaag een verzoek aan de agendacommissie gedaan om het onderwerp “besloten vergaderingen” te agenderen voor de komende commissievergadering. Ik wilde met het college en de andere fracties van gedachten wisselen over nut en noodzaak van besloten vergaderingen, maar ook over de ontstane beeldvorming na die twee besloten vergaderingen. De agendacommissie heeft dit verzoek niet gehonoreerd.
Monique Rosbergen, 26 maart 2012