28 jan Gelegenheidscoalities & IKEA politiek
Voorzitter, de groen-gas-subsidie geeft mij de gelegenheid de Raad bij te praten over groene gelegenheidscoalities & IKEA politiek.
Om met IKEA politiek te beginnen: de ene keer krijg je het net iets makkelijker in elkaar geschroefd dan de andere keer, maar de trots het weer samen voor elkaar te hebben gekregen overheerst. Zo knutselden de Raad en het College in korte tijd al aan elektrische laadpalen en zonnecollectoren.
De fractie van Pro’98 dacht eerst de Raad en het College nogmaals te moeten wijzen op het ontbreken van een integraal plan, immers de visie op duurzaamheid is wederom vooruitgeschoven in de tijd.
Een tweede blik leerde ons echter dat wethouder Fokkema met zijn separate ‘groene’ voorstellen eigenlijk verbluffend veel voor elkaar krijgt.
Het blijft iedere keer weer speuren naar voldoende bouten en moeren, maar het blijft niet bij het lezen van de instructies alleen. Heeft de wethouder dit soms zo uitgestippeld?
In meerdere rondjes van de start, via de expeditie, naar de finish? Ook bij de IKEA loop je het rondje tenslotte wel vaker dan één keer.
Wat de CNG subsidie betreft, roepen wij de wethouder op hier vooral actief over te communiceren, immers het potje, gevuld met provinciaal geld, is beperkt gevuld en wie het eerst komt… De kosten om deze subsidieregeling te realiseren, dragen wij echter wel als deelnemende gemeente.
Voorzitter, wij hebben even overwogen het College uit te dagen ‘groene’ ambities toch vooral in stukjes te blijven knippen. Een aaneengesloten verzameling snippergroen vormt uiteindelijk ook een groene massa.
Maar resultaten uit het verleden… bieden geen garanties voor de toekomst, dus voorzitter: wij zien de visie van het College op duurzaamheid natuurlijk liever vandaag dan morgen.
Voorzitter, ik sluit af met een citaat van de oude Chinese meester Lao Tze:
“Wie zijn bestemming kent, vindt de weg”.
Arjen Korevaar