Motie van treurnis – Koreareis

gele kaart

Motie van treurnis – Koreareis

Voorzitter,

Een gemeenteraadslid heeft drie verantwoordelijkheden:

hij is volksvertegenwoordiger, hij stelt kaders voor gemeentelijk beleid vast en controleert het college op de uitvoering van dat beleid. Zeker voor dat laatste onderdeel, de controle, is het gemeenteraadslid voor een groot deel afhankelijk van de door het college verstrekte informatie.

In oktober 2015 stelde Pro’€™98 tot twee keer toe schriftelijke vragen, omdat we twijfels hadden over de informatieverstrekking en ons afvroegen of het college wel binnen de kaders van de raad handelde. Mede op basis van de antwoorden op onze vragen besloot de gemeenteraad in november 2015 een feitenonderzoek naar het proces te verrichten.

Op basis van dat onderzoek hebben de fractievoorzitters een aantal conclusies getrokken en aanbevelingen voor verbetering gedaan. En die zijn verwoord in het vanavond voorliggende initiatiefraadsvoorstel.

Een oordeel wordt in het voorstel niet geveld. Dat politieke oordeel is vanavond aan de orde. Ik zal u toelichten hoe wij tot ons oordeel zijn gekomen.

De conclusies in het raadsvoorstel zijn niet mals:gele kaart

  1. de besluitvorming laat te wensen over. Sterker nog een formeel besluit om Korea te bezoeken is er door het college nooit genomen.
  2. De informatievoorziening naar de raad was niet tijdig (namelijk 11 dagen voor vertrek) en niet volledig. Pas na onze vragen vorig jaar werd bijvoorbeeld duidelijk dat vertegenwoordigers van LTO en Dutch Poultry Centre op kosten van de gemeente meereisden naar Korea.
  3. En dat meereizen door externe partijen op kosten van de gemeente was weer in strijd met de door de raad vastgestelde Gedragscode.

Want in artikel 5.7 staat opgenomen: Het anderszins meereizen naar en in het buitenland van derden op kosten van de gemeente is niet toegestaan.€ Het college handelde dus in strijd met de door de raad gestelde kaders.

In veel gemeenteraden zouden dergelijke conclusies tot moties van wantrouwen of van afkeuring leiden.

Want ga maar na:

  • er was blijkbaar onvoldoende en onprofessioneel toezicht op een deugdelijk besluitvormingsproces, een verantwoordelijkheid van de burgemeester;
  • zowel de burgemeester, hoeder van de integriteit, als de wethouder EZ handelden in strijd met de gedragscode
  • de wethouder EZ handelde in het hele proces ook nog eens op eigen houtje zonder specifiek mandaat en besluit van het college dan wel gemeenteraad.
  • er was sprake van te late en niet volledige informatieverstrekking aan de raad;
  • en er was blijkbaar onvoldoende kritisch vermogen bij de overige wethouders 

om de wethouder en de burgemeester te behoeden voor het maken van deze fouten.

Toch zullen wij een motie waarbij de vertrouwenskwestie aan de orde komt vanavond niet indienen.

Al in de beantwoording van onze tweede set aan schriftelijke vragen in oktober vorig jaar bood het college excuses aan voor de ik zeg het in mijn woorden gebrekkige en niet tijdige informatie aan de raad.

In de memo van het college van maart 2016 met het inhoudelijk verslag van de reis trekt het college zelf de conclusie dat het in strijd heeft gehandeld met de gedragscode. Het college stelt dit te betreuren en biedt in dat memo daarvoor verontschuldigingen aan.

Ook in het recentelijk ontvangen advies van het college aan de raad over het initiatiefvoorstel erkent het college dat er fouten zijn gemaakt en neemt het alle aanbevelingen over.

Voorzitter, dat siert het college. En dat maakt ons oordeel milder.

Maar, om in voetbaltermen te spreken, er is wel een stevige overtreding begaan. En de scheidsrechter, de gemeenteraad, kan dat in onze ogen niet zomaar laten passeren.

Daarom voorzitter, trekken wij samen met Burger Initiatief een denkbeeldige gele kaart: een motie van treurnis. Een motie waarin we uitspreken de handelwijze van het college te betreuren. Een stevige waarschuwing dat dit niet nog eens mag gebeuren.

Monique Rosbergen

Link naar videoverslag