Arjen Korevaar: ‘Vooral bergop fietsen vind ik leuk’

Arjen Korevaar: ‘Vooral bergop fietsen vind ik leuk’

Oneliner: ,,Iedereen is boos, niemand is tevreden, wees niemand.” In het Groninger Museum stond deze tekst op de muur geschilderd. Het vat de tijdgeest goed samen. De meeste Nederlanders hebben het best goed en toch worden we dagelijks overladen met ontevredenheid. Zet onvrede om in actie, dan is het zinvol, maar verzwelg er vooral niet in, dan is het ook nog eens zinloos.
Uit de Barneveldse Krant

Gezin: Mijn vrouw Elise en dochters Julia (2) en Evi (0). Sinds onze dochters geboren zijn, is er opeens sprake van een heldere structuur. Zij bepalen ons ritme en de politiek moet daar opeens omheen gepland worden. Best gezond eigenlijk!

Plek: In de zomeravondzon op De Brink in Kootwijk. Met de blik op de kerk. Dan is de wereld zo mooi in al zijn eenvoud. Met eigen ogen zien? Er is in maart weer een stemlokaal te vinden.

Sport: Wielrennen en hardlopen. Met de jaren maak ik minder kilometers, maar vooral bergop fietsen vind ik een leuke bezigheid. Zoek de weerstand in de weg naar boven, de eigen conditie als grootste beperking. Het verstand dat zegt ‘keer gewoon om’. Daarna volgt de voldoening in het bereiken van de top. Het uitzicht, de schoonheid van de natuur en het vooruitzicht van een moeiteloze afdaling.

Documentaire: Colonia Dignidad. Met verbazing gekeken hoe een voormalig hospik uit het Duitse leger, later kerkelijk werker, Paul Schäfer, naar Chili trok met een groep Duitse volgelingen om daar een zogenaamde kolonie te stichten. De sekteleider werkte samen met het regime van Pinochet. Voor het beeld dat Schäfer jarenlang naar de buitenwereld wilde uitstralen, maakte hij veel filmmateriaal. Gecombineerd met getuigenissen van slachtoffers leverde het een bizarre documentaire op van een voor mij onbekende geschiedenis.

Serie: Weissensee. Voor de val van de muur was 1 op de 50 Oost-Duitsers in meer of mindere mate actief voor de geheime dienst. Dat had impact op werkelijk alles, van werk tot privé. Als liefhebber van de stad Berlijn en geschiedenis komen locaties zoals gevangenis Hohenschönhausen en het Stasi-ministerie voorbij. Na het kijken van deze serie vonden we Julia een hele mooie naam voor onze dochter.

Gezondheid: Het klinkt met een leeftijd van, op de kop af, 35 jaar, als iets triviaals, maar als je lichaam je eens in de steek gelaten heeft, ik had kanker op mijn 21e, dan weet je opeens hoe kostbaar gezondheid is. Opnieuw vertrouwen vinden was één van de lastigste leerscholen die ik heb doorlopen. Het is belangrijk om mensen met deze ervaring vooral in de periode daarna goed bij te staan. Gelukkig komt daar steeds meer aandacht voor!

Makkelijk ontbijt: Roggebrood met pindakaas. Ik zou de combinatie niet zo snel opnieuw bedenken, maar ik weet mijn dochter er inmiddels ook een plezier mee te doen. Op af en toe wat vis na, eet ik vegetarisch. Dat begon na het ziek zijn vanuit de gedachte dat gezonde voeding de basis vormt. Ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat de aarde het niet bolwerkt, als we de huidige hoeveelheid vlees, vis en zuivel blijven consumeren.

Geur: Versgemalen koffiebonen. Als het apparaat ons ‘s ochtends goed gezind is, dan volgt het eerste kopje direct na het ontbijt.

Tuin: In onze tuin doen wij een poging om van alles te laten groeien. Geen eenvoudige opgave, want de grond is nogal rijk aan zand en bouwpuin. Na het bouwen van de veranda bleef er wat materiaal over. Ik heb er voor onze dochter een speelhuisje van gemaakt. Het bespaarde een ritje naar de milieustraat.

Techniek: Ook al ben ik opgeleid tot politicoloog, was ik niet al te best in natuur- en wiskunde, toch heeft techniek mij altijd geboeid. Resultaat van deze hobby is dat we inmiddels een behoorlijk duurzaam huis hebben, zonder gas, veel zonnepanelen en alles elektrisch doen, zelfs BBQ’en.

Muziekinstrument: Saxofoon. Mijn oude buurvrouw heeft vast minder goede herinneringen aan mijn eerste periode op de toeter, maar ik heb er jarenlang veel plezier aan beleefd. Samen met mijn muzikale saxofoonvrienden vormden we een saxofoonkwintet, maar mijn embouchure is inmiddels verdwenen. Het liefst zou ik weer muziek gaan maken. Door het vele vergaderen behoort samen spelen in saxofoonorkest Saxus of de Harmonie nu nog even niet tot de mogelijkheden.

Vakantie: Ik hou van de hectiek van een stad, maar ben net zo lief ergens in de Sloveense bergen of in de Schotse hooglanden. Dankzij corona hebben wij verschillende mooie streken van Nederland herontdekt. Zeeland, Noord-Holland, Zuid-Limburg en Friesland. We wonen in een klein, maar zo gevarieerd en prachtig land.

Werk: zelfstandig. Voor diverse bedrijven beheer ik servers en websites. Het levert leuke contacten op van bloemenwinkel tot vergaderlocatie, van Portugese fadozangeres tot uitvaartbegeleider.

Taal: Ik vind het leuk om ermee bezig te zijn, maar de aanloop was ingewikkeld. Dankzij twee ouders in het onderwijs en kilometers woordjes overschrijven, kan ik mij er inmiddels aardig mee redden. Maar wie het woord dyslexie heeft bedacht, snapt weinig van de doelgroep.

Wagenpark: Heel veel fietsen en een elektrische auto. Wij hebben de tweede auto ingeruild voor een elektrische bakfiets. Als we veel tijd hebben, komen we daarmee tot over de Amerongse Berg.

Restaurant: Het Schaap. Ik heb er gespeeld, gewerkt, gegeten en wij zijn er getrouwd! Vanaf groep 1 ken ik de zoon des huizes en vormen we een hechte vriendengroep die zijn oorsprong vindt in groep 1 van juf Harriet op De Spreng. Beter bekend als de ‘teerbeminde’ uit deze krant.

Kapper: Aydin. Vanaf het moment dat ik op de Lobeliastraat ging wonen, werd het de vaste plek om over het weer, Turkije en Barneveld te praten.

In de nieuwe rubriek De Favorieten Van hebben de kandidaten vrij spel. Er is maar één vraag: wat zijn jouw favorieten? In deze aflevering Arjen Korevaar, lijsttrekker van Pro’98.