Arjen Korevaar: “een gezond, gelukkig en positief nieuw jaar”

Arjen Korevaar: “een gezond, gelukkig en positief nieuw jaar”

Ik wens jou een gezond, gelukkig en positief nieuw jaar toe! Ook vorig jaar schreef ik aan het begin van dat jaar een stukje. Over het zoveelste coronajaar, onze tweede dochter. Ik keek uit naar de verkiezingen die komen zouden. Maar een oorlog in Oekraïne, grote aantallen vluchtelingen, een energiecrisis naast de pandemie, het zou wat veel geweest zijn. Het is wel de werkelijkheid waarin wij nu met elkaar leven.
Ook een bedroevende gebeurtenis in het afgelopen jaar, het plotselinge overlijden van ons oud-raadslid Aat Barendregt. Tijdens zijn afscheidsbijeenkomst sprak Monique Rosbergen mooie en kenmerkende woorden. Aat was een scherp en kritisch politicus. Koos zijn richting, hield koers en kreeg vaak gelijk. Zonder daar zelf nog een groot punt over te maken. Aat was bovenal een natuurliefhebber. In die natuurlijke omgeving liet hij zijn wetenschappelijke kwaliteiten tot hun recht komen.

Met zijn scherpe oog voor de natuur in onze directe leefomgeving, maar ook in gebieden ver daarbuiten, signaleerde hij al vroeg krimp in de biodiversiteit. Afname van aantallen en soorten insecten. De stikstofgrenzen waar wij afgelopen jaar keihard tegenaan zijn gelopen, waren voor hem geen verrassing, maar waarschijnlijk wel een onvermijdelijke ecologische ramp in wording.

Het voelt, in mijn directe omgeving tenminste, alsof er in het afgelopen jaar een stroomversnelling op gang is gekomen. Isoleren, zonnepanelen, warmtepompen. Nog nooit zag ik zoveel en tegelijk gebeuren. Klimaatgrenzen, maar waarschijnlijk vooral prijsgrenzen, vormden een laatste zetje om deze beweging te maken.

Mijn grootste zorg is hoe we deze beweging op grote schaal realiseren. Bijvoorbeeld als het om de productie van duurzame energie gaat. Maar zeker zo belangrijk: hoe maken we de oplossingen bereikbaar voor iedereen? Want juist voor mensen met een kleine beurs, of een oude woning, zijn de uitdagingen het grootst. Kansenongelijkheid raakt op zeer diverse terreinen helaas vaak dezelfde groepen.

Ook komend jaar zal er in Barneveld niet gewerkt gaan worden aan de realisatie windenergie. De reden: we hebben te weinig wespendief broedparen. We hebben er 94. Waren het er honderd geweest, dan hadden we windmolens kunnen bouwen rond de Veluwe. Ook zonder de aanwezigheid van molens liep het aantal de afgelopen jaren overigens al terug. De kans dat één vogel in twintig jaar te pletter vliegt tegen een windmolen weegt blijkbaar zwaarder dan een afname van ruim 30 procent van de vogelsoorten bij een temperatuurstijging van 2,5 graad. Ik vrees dat vooral de aankomende Statenverkiezingen de provincie Gelderland gemotiveerd hebben om deze noodrem in te zetten.

Om met Rutte te spreken, het is volgens de provincie geen punt, maar een komma. Laten we de komende jaren dan ook vooral gebruiken om, zodra het kan, die windmolens te laten draaien voor onze gemeente, in eigendom van onze inwoners. Want buiten de zon zie ik geen alternatieve duurzame bronnen die snel gerealiseerd kunnen worden.
Met Jacco van der Tak krijgt Barneveld dit jaar een jonge en zeer energieke burgemeester. Geen beroepspoliticus, maar een zij-instromer. Veel ervaring bij het havenbedrijf in Rotterdam en de Nederlandse Spoorwegen. Ik ben heel benieuwd op welke wijze hij bij zal dragen aan de ontwikkelingen in onze samenleving en de dynamiek in bestuurlijk Barneveld.

Met een kleine, maar constructieve oppositie is het prettig werken. Helaas is dualisme binnen deze coalitie een ontwikkelpunt. Wat wij kunnen doen is agenderen, controleren en bij proberen te sturen. Vanuit de gedachte dat Pro’98 een partij van ideeën is, zullen wij blijven proberen op een constructieve, progressieve en inclusieve wijze oppositie te voeren. Zo blijft ook in 2023 het andere geluid van Pro’98 klinken!

Arjen Korevaar